Klimaatverandering, jij en ik.

Sinds 4 maanden werk ik bij Code C, een communicatiebureau dat door bewustwording te creëren duurzaamheid de norm maakt. Met andere woorden: zorgen dat mensen zoals jij en ik gaan inzien dat we wat moeten veranderen als we op een groene, schone en gezonde aardbol willen blijven leven (en daar ga ik voor het gemak maar even vanuit). Als ik eerlijk ben, ben ik dat zelf pas recentelijk écht gaan inzien omdat ik word besmet door mijn ultra-duurzame collega’s. Want zeg nou zelf; duurzaamheid blijft toch een groot en vaag begrip? Iets waar wij, doodnormale mensen, niets mee kunnen? Niets is minder waar! Juist wij, jij en ik, kunnen de aarde redden. In deze blog 3 praktische tips om te starten met bewustwording over klimaatverandering.

Geen kastijding, wel bewustwording over klimaatverandering

Als we kijken naar klimaatverandering (dit is inherent aan duurzaamheid) en de gevolgen daarvan, hebben we het over iets immens. Over de hele wereld zijn de gevolgen te merken, soms zichtbaar, soms onzichtbaar. Maar één ding is duidelijk: klimaatverandering heeft invloed op ons allen. Bij een dreiging, want dat is het, van dit formaat is het voor ons mensen fijn en gemakkelijk om een dader aan te wijzen. Want, zo houden we overzicht: jij bent slecht en ik ben goed. Iedereen snapt deze verhouding, we groeien er zelfs mee op: Dr. Evil die de wereld wil overnemen, Gargamel die onschuldige smurfen wil eten en mevrouw Bulstronk die kinderen opsluit in een kast vol met spijkers.

Klimaatverandering vindt plaats omdat miljarden doodnormale mensen zoals jij en ik hun dagelijkse routine uitvoeren.

Iemand moet de slechterik zijn! Maar, ook als je dat zelf bent? In deze kwestie is geen dader aan te wijzen. Wij allen zijn de dader: klimaatverandering vindt plaats omdat miljarden doodnormale mensen zoals jij en ik hun dagelijkse routine uitvoeren. Nu hoef je jezelf echt niet ineens te gaan kastijden. Sterker nog: liever niet. Maar het zou wel goed zijn als we ons allen eens gaan beseffen dat wijzelf, jij en ik, de oorzaak zijn van iets dat nu misschien nog ver weg voelt, maar dichterbij is dan we denken.

• Tip 1: schrijf eens op wat in jouw dagelijkse routine bijdraagt aan klimaatverandering (weet je niet waar je dan aan moet denken? Kijk dan hier.

Niet negeren, maar aandacht geven (daar wordt alles mooier van)

Aanhoudende droogte, mislukte oogsten, bosbranden, stormen; allemaal gevolgen van de klimaatverandering die we vandaag de dag voelen. Maar, in Nederland is het wel lekker, weer eens een goede zomer, toch? Ondertussen zijn er in Californië duizenden mensen op de vlucht voor hevige bosbranden. Natuurlijk zijn de gevolgen van klimaatverandering eng. Het zou ons maar treffen. Zo lang dat niet direct gebeurt, negeren we het. Of we kopen onze angst af met incidentele acties waarna we weer over gaan tot de orde van de dag. Sommigen zeggen dat angst een goede drijfveer is, maar hoop werkt beter. En die is er: hoop. Want nú kunnen we klimaatverandering samen nog aanpakken.

• Tip 2: praat met minstens 3 vrienden/collega’s/familieleden over de gevolgen van klimaatverandering. Wat baart jullie de meeste zorgen en wat kunnen jullie er zelf aan doen? (Je mag deze blog ook massaal gaan delen natuurlijk)

Sla niet door (behoed jezelf voor ecorexia) maar houd het klein

We leven in een tijdperk waarin technologische en sociale ontwikkelingen elkaar razendsnel opvolgen. Toch lijkt duurzaamheid achter te zijn gebleven, sociaal gezien. Want waar duurzaamheid misschien een opleving kende tijdens de hipster scene, hangt aan duurzaamheid nog steeds een geitenwollensokkenimago. Duurzaam leven wordt aan een bepaalde groep opgehangen. Aan een overtuiging. Die overtuiging is zo groot dat het inmiddels tot ecorexia is uitgegroeid: als je zo ontzettend duurzaam bent dat je er doodongelukkig van wordt. Ondergoed van bamboe, geen deodorant, geen plastic, geen auto en niet vliegen. Waarom maken we het onszelf zo moeilijk? Omdat ons eigen comfort en imago er onlosmakelijk mee verbonden is. Althans, dat denken we. Duurzaam leven kan op zoveel manieren. Daarvoor hoef je echt niet ineens stinkend naar zweet door het leven te gaan (ook dit liever niet). De kunst is om klein te denken: wat past bij jouw levensstijl? Waar kan jij het verschil maken?

• Tip 3: bekijk je dagelijkse routine nog eens. Waar kan jij (structureel) aanpassingen doen om duurzamer te leven?

PS Denk je nu – “Leuk hoor Linn , maar wat doe jij zelf?” – Ik ga tegenwoordig op de fiets naar het werk (ook in de regen) en eet minstens 1x per week vegetarisch. Ook koken we bij mij thuis elektrisch en hebben we geen droger. Goed begin, toch?